(زمین های شور – شوری غلات – شور شدن خاک)
زمین های شور
شور شدن خاک باعث به هم خوردن تعادل های یونی در خاک می شود که می تواند برای گیاهان سمی باشد از طرفی فشار اسمزی خاک را نیز زیاد می نماید که به کاهش جذب آب توسط گیاه منجر می شود. به طور کلی به زمین هایی زمین های شور گفته می شود که میزان وجود املاح مختلف در آن بیش از حد نیاز باشد و این مسئله بر روی رشد انواع مختلف گیاه تاثیر بگذارد؛ این در صورتی است که دیگر عوامل بی تاثیر باشد. با این توصیف زمین های شور را باید به روش های مختلف جهت کاشت محصولات گیاهی مدیریت نمود در این میان ایران یکی از کشور های مستعد شوری خاک می باشد که بسیاری از کشاورزان در پی راه کارهایی به منظور مقابله با این مسئله هستند.
شوری در انواع خاک های شور اثرات جانبی می گذارد که از جمله ی آن ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- کم شدن میزان نفوذ پذیری خاک
- در زمین های شور سدیمی احتمال ایجاد سله در اراضی خاک وجود دارد
- در بذرهای دولپه احتما بروزاختلال سبز شدن وجود دارد
- در خروج آب های اضافی در هنگام بارندگی و آبیاری اختلال بوجود می آید
- در گیاهان حساس احتمال بوجود آمدن بیماری های ریشه وجود دارد
- بیش از حد نیاز به بذر نیاز است
- در هنگام بارندگی احتمال بروز سیلاب بسیار زیاد است
- به دلیل عدم نفوذ آب در اینگونه خاک ها با کمبود آب زیر زمینی مواجه هستیم
به طور کل به منظور مدیریت انواع خاک های شور راه کار هایی ارائه گردیده است:
- دفع نمک
- تبدیل نمک
- کنترل
- روش دفع نمک
به طور معمول دارای دو روش کلی است که شامل زهکشی زیر زمینی و شستشوی خاک می شود. زهکشی زیر زمینی پرکاربردترین و موثرترین روش دفع نمک است، املاح و شوری منتقل شده از طریق باران و آبیاری به خاک به خوبی از طریق زهکشی از بین می روند. روشی با نام آبشویی وجود دارد که در آن، خاک با استفاده از آب های بدون شوری و یا شوری پایین و کیفیت بالا آبیاری می شود.
از جمله مشکلات آبشویی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- معمولا در مناطق با زمین های شور آب با درصد شوری پایین به میزان کمی یافت می شود
- در صورتی که سفره های آب زیر زمینی در زمین های شور بالا باشد امکایی آبشویی وجود ندارد و بایستی از روش زهکشی استفاده نمود
- عدم مسطح بودن زمین
- در صورت وجود سله در خاک و یا سرعت نفوذ کم آب در زمین های شور شده بایستی سله شکنی و یا در مورد دوم مواد آلی به خاک اضافه گردد
- روش دوم برای کاهش شور شدن خاک تبدیل نمک های مضر به نمک های دارای ضرر کمتر می باشد.در این روش سنگ آهک و ژیپس به خاک شور شده اضافه می نمایند که باعث تبدیل کربنات ها به بی کربنات سدیم گردیده و سدیم دفع می گردد.
- روش کنترل
در این روش از ارگانی هیومیک ها استفاده می شود که نوعی مواد ارگانیک در طبیعت هستند و در صورت استفاده از آنها در زمین های شور املاح محلول در خاک من جمله کلرور سدیم به آنها جذب می گردد. با استفاده از این تکنیک به تدریج میزان عناصر مضر در خاک کم شده و غلظت سدیم پایین می آید. علاوه بر مطالب ذکر شده و با توجه به نیاز روز افزون انسان ها به انواع غلات، خصوصا نان در ایران، در این مطلب به تاثیر شوری غلات می پردازیم.
شوری غلات:
با توجه به تحقیقات محققان در زمینه شوری نتایج زیر به دست آمده است:
- پس از اینکه غلات از مرحله ساقه رفتن گذر میکنند مقاومت آن ها نسبت به شوری افزایش پیدا می کند
- در مرحله ی گلدهی معمولا غلات به شوری حساس نمی باشند
- در صورت استفاده از عنصر روی در زمین های شور، میزان مقاومت غلات به شوری بالا می رود
- در صورت استفاده از روی و پتاسیم در مواردی موجب افزایش ریشه غلات گردیده و این باعث بالا رفتن راندمان محصول است
به طور کل در صورت داشتن سوالات تخصصی تر در مورد زمین مورد کشت و محصول مورد نظر برای کشت خود میتوانید با کارشناسان مجرب شرکت بهرویش تماس حاصل نمایید.
(زمین های شور – شوری غلات – شور شدن خاک)
(فروشگاه آنلاین بهرویش همیار کشاورزان)
