گیاهان هوازی

نام علمی این گیاهان، تیلاندسیا است و از تیره ی آناناس می باشد و بالغ بر ۴۰۰ گونه دارد.
اغلب این گیاهان بدون ریشه می باشند و به عنوان یک گیاه اپیفیت (گیاهانی که برای رشد وابسته به محیط دیگری مانند گیاه یا سنگ هستند) شناخته شده اند.
پدیده ی اپیفیت اغلب در جنگل های بارانی دیده می شود و خواستگاه این گیاهان آمریکای جنوبی و مرکزی، مکزیک و جزایر کارائیب می باشد.

شرایط نگهداری گیاهان هوازی:

این گیاهان به سادگی قابل نگهداری هستند. زیرا آب و تمام مواد مغذی دیگر را از برگ هایشان دریافت می کنند. به دلیل نگهداری ساده، به عنوان یک گیاه آپارتمان مورد استقبال قرار گرفته است.

واریته های گیاهان هوازی:

نوع اول، گیاهان گلدار هستند؛ مانند گیاه هوازی خزه اسپانیایی و آیونانتا. غالبا گل های قیفی و شیپوری شکل هستند.
تیلاندسیا آویز یا همان گیاه هوازی خزه ی اسپانیایی در طبیعت روی شاخه ی درختان رشد می کند. اما نباید آن را یک انگل در نظر گرفت. در اواخر بهار گل های معطر زرد رنگ دارد. نسبت به هم نوعان خود از رشد بالاتری برخوردار است.
گیاه هوازی خزه اسپانیایی در ابتدای ورود به بازار ایران جهت استفاده در دسته گل عروس مورد استقبال زیادی قرار گرفت.
آیونانتا در فصل گلدهی تغییر رنگ می دهد. برگ های مرکزی به قرمز تغییر می کند.
نوع دوم، گیاهان فاقد گل است. اغلب این گیاهان برگ های تسمه مانند، بلند و باریک دارند. مانند بالبوسا، برگری و… .

شرایط نگهداری گیاهان هوازی:

نور: این گیاهان عاشق نور هستند:
بهتر است در نور غیر مستقیم نگهداری شوند تا در فصول گرم دچار سوختگی نشوند.
برای نوردهی این گیاهان از نور مصنوعی استفاده کرد
از نور فلورسنت با فاصله ی ۶۰سانتی متر به مدت ۱۲ تا ۱۶ ساعت
دما: دمای مطلوبشان دمایی بین ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی گراد می باشد:
حداقل دمایی که می توانند تحمل کنند ۷ درجه سانتی گراد است
بهتر است در فصول سرد سال در فضای باز قرار نگیرند
گردش هوا: باید مکان گل در جایی باشد که تهویه و جریان هوا به خوبی انجام گیرد.
گلدان: این نوع گیاه نیاز به بستر خاکی ندارد
در طبیعت روی صخره ها، شکاف سنگ ها و درختان رشد می کنند
بهتر است بستری سنگی برای آن ها در نظر گرفته شود.
کوددهی یا تغذیه: در فصول رشد گیاه کوددهی انجام می گیرد.
از کودهای n.p.k استفاده می شود. به صورتی که باید از یک چهارم دوز معمولی استفاده شود. هر هفته یکبار بر روی گیاه اسپری شود.
تکثیر: به صورت پاجوش است. در فصل بهار پاجوش ایجاد شده را می توان جدا کرد.
آبیاری:

به دو صورت انجام می گیرد.
غبار پاشی:
بسته به فصول مختلف سال متفاوت است. در فصول گرم (بهار تا اواسط پاییز) هر روز یا ۵ روز در هفته گیاه باید غبارپاشی شود.
در فصول سرد سال یکبار در هفته این کار صورت می گیرد.

غوطه ور سازی:
فاصله ی زمانی آن بین یک هفته تا ده روز می باشد.
گیاه هر ده روز یکبار به صورت برعکس به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در آب غوطه ور شود.

در هر دو روش باید به دو نکته دقت کرد. اول اینکه بعد از گذشت ۴ ساعت گیاه باید خشک شود. در غیر این صورت دچار پوسیدگی می شود. دوم آن است که نباید از آب کلردار استفاده شود.

آفت:

بیماری های احتمالی این گیاهان، بیماری قارچی مانند فوزاریوم است. هم چنین به شپشک های آرد آلود نیز حساس می باشند. نشانه ی حمله ی قارچ ها، خشک شدن و پژمردگی برگ های پایین گیاه است.

برای درمان این نوع قارچ؛ باید ساقه قطع شود. با قطع کردن ساقه، با آوند سیاه رو به رو می شوید. باید تا حدی ساقه قطع شود که آوند سیاهی دیده نشود.
با توجه به مطالب گفته شده؛ می توان گیاه هوازی را به عنوان راحت ترین گیاه آپارتمانی برشمرد. هم چنین برای اشخاصی که به خاک حساسیت دارند، بهترین گزینه ی ممکن می باشد.

(گیاهان هوازی – تیلاندسیا – شرایط نگهداری گیاهان هوازی – گیاه هوازی خزه اسپانیایی)

(فروشگاه اینترنتی بهرویش همیار کشاورزان)