توت فرنگی یکی از میوه های محبوب و پرطرفدار در بین تمامی مردم است. این میوه محبوب علاوه بر طعم بی نظیر خود، سرشار از ویتامین نیز می باشد. اما ریشه های ظریف و سطحی آن باعث شده تا اصول کاشت توت فرنگی، از اولویت های مهم کشاورزان قرار بگیرد. به همین دلیل ما در این مقاله تلاش کردیم تا تمامی اصول کاشت توت فرنگی را برای شما بیان نماییم، پس تا پایان مقاله همراه ما باشید.
توت فرنگی عموما گیاهانی علفی با ساقه های رونده یا استلون می باشد. برگ های این گیاه مشتمل بر سه برگچه خشن و کرک دار سبز رنگ تیره است که در برخی از گونه ها شفاف تر به نظر می رسند. ارقام موجود توت فرنگی از تلاقی بین گونه های مختلف بوجود آمده است. در صورت رعایت اصول کاشت توت قرنگی و اجرای صحیح مراقبت های لازم می توان بیست تن در هکتار برداشت داشت.
شناخت ارقام و گونه های مختلف توت فرنگی:
گونه های مختلف توت فرنگی نسبت به میزان روشنایی دریافتی حساس هستند. به همین دلیل لازم است تا انواع توت فرنگی را شناخته و مطابق با شرایط دلخواه نوردهی کنیم. توت فرنگی های روز کوتاه گونه هایی هستند که در بهار میوه می دهند. اما ارقام روز خنثی نسبت به شرایط نوردهی بی تفاوت بوده و در هر شرایطی رشد می کنند.
مطابق با مطالب بیان شده در پارگراف بالا، به طور کلی گونه های توت فرنگی به دو گروه تقسیم بندی می شوند:
۱- گونه های بهار:
این بوته ها سالی یکبار میوه می دهند. از مهم ترین گونه های این بوته ها گورلا، آلیسو، تیوگو، رد گالنت، اسیتا، کاتس کیل و فرسنا می باشد.
۲- گونه های چهار فصله:
این ارقام در سال بیش تر از یک بار میوه می دهند و تقسیم می شوند. گونه های چهار فصله بسیار قوی رشد و خزنده هستند که از اواخر اردیبهشت تا اواخر تابستان یا حتی اوایل پاییز میوه می دهند.
ارقام چهار فصله عبارتند از: استرا و هومی جنتو
قطر نشاء مناسب توت فرنگی تمام گونه زمان کشت باید یک سانتی متر ریشه کافی و روشن داشته باشد.
دیگر گونه های مختلف توت فرنگی عبارتند از:
- کاماروزا: روز کوتاه، زودرس، میوه درشت، سفت و به رنگ قرمز تیره خواهد بود.
- سلو: یکی از ارقام روز خنثی است که در کشت تابستانه و زمستانه کاربرد دارد.
- کویین الیزا: روز کوتاه اما سازگار با مزارع.
- پاروس: روز کوتاه و مناسب برای کشت گلخانه ای و مزارع.
- کردستان: روز کوتاه و از گونه مقاوم به بیماری است، اما نسبت به کپک خاکستری بسیار حساس است.
اصول کاشت توت فرنگی چیست؟
با توجه به این که توت فرنگی از میوه های بازار طلب است است، کشاورزان را بر این داشته تا این میوه پرطرفدار را در تمامی فصل ها و گلخانه ها کشت نمایند. اما فراهم کردن محیط مناسب کشت شرایط و اصول خاص خود را می طلبد که در ادامه به آن می پردازیم.
خاک مناسب برای کاشت توت فرنگی:
خاک مناسب برای توت فرنگی، خاکی سرشار از مواد آلی و بافت متمایل به سبک است. PH خاکی که برای کشت توت فرنگی انتخاب می شود باید حدود ۶٫۵ باشد. توجه داشته باشید که بعد از محصولاتی مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی و فلفل، توت فرنگی کشت ننمایید.
توت فرنگی ها خاک های نرم را ترجیح می دهند به همین دلیل خاک های شنی رسی برای کاشت توت فرنگی مناسب تر از دیگر خاک ها می باشند. همچنین PH مناسب برای خاک بین ۵٫۵ الی ۶٫۵ می باشد.
قبل از کشت به منظور غنی کردن خاک، خاک را دوبار شخم بزنید تا علف های هرز از بین بروند. حدود ۳۰ الی ۴۰ تن کود دامی در هکتار و ۲۰۰ کیلوگرم گوگرد در خاک های آهکی به منظور غنی سازی خاک مناسب هستند.
دمای مناسب کاشت توت فرنگی:
دمای مناسب برای کاشت توت فذنگی ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد، البته این گیاه تا حدودی به سرما مقاوم است و بدون پوشش تا ۵- را نیز تحمل می کند. اگر روی بوته ها نیز پوشانده شود میزان تحمل تا ۱۸- نیز افزایش می یابد.
زمان کاشت توت فرنگی:
توت فرنگی را می توان در تمامی فصل های گوناگون سال کشت نمود. نشاء توت فرنگی از اواخر پاییز که در حالت نیمه خواب است، تا اوایل بهار انتقال پذیر است. در توت فرنگی هم کاشت تابستانه، هم پاییزه و هم بهاره امکان پذیر می باشد. اگر توت فرنگی اواخر فصل تابستان کشت شد در بهار قابل برداشت می باشد ولی حتما به آبیاری تابستانه آن باید دقت نمود.
لازم به یادآوری است که بگوییم گیاهانی که در بهار و قبل از بیدار شدن منتقل می شوند بعد از چند هفته گل های تولید شده محصول کمی می دهند. همچنین توصیه می شود خاک قبل از کشت مرطوب بوده و بعد از کاشت هم گیاهان آبیاری شوند.
روش کاشت توت فرنگی:
بعد از آماده کردن زمین و انتخاب گونه مناسب مطابق با اقلیم، می توان کشت را آغاز نمود. از سیستم های کشت ردیفی متراکم برای ارقام روز خنثی در همه مناطق و ارقام روز کوتاه در مناطق با زمستان معتدل استفاده می شود. از روش پشته ای هم برای ارقام روز کوتاه در مناطق تابستان کوتاه و زمستان سرد استفاده می گردد.
روش کاشت اصولی توت فرنگی:
اوایل پاییز یا بهار زمین را شخم و دیسک زده و از کودهای شیمایی و حیوانی به میزان ۱۰ تن در هکتار با خاک مخلوط نمایید. سپس با نهر کن جوی هایی به عرض ۴۰ سانتی متر و پشته هایی به عرض ۸۰ سانتی متر ایجاد نمایید. در سال های اول قبل از کاشت، کود فسفر، پتاسه و نصف مقدار کود اوره را قبل از دیسک زنی به خاک بدهید و بعد از گلدهی نیمی دیگر از کود اوره را قبل از گلدهی و بعد از برداشت دو نوبت به خاک اضافه نمایید و سپس آبیاری کنید.
حتما قبل از کاشت توت فرنگی خاک را زیر ورو کنید تا ریشه ها بهتر در خاک حفظ بشوند. رطوبت خاک قبل از کشت نیز به حفظ بهتر ریشه ها کمک شایانی می کند. همچنین جدا کردن برگ های پیر از بوته ها و جداسازی ریشه ها به ریشه زایی بهتر کمک زیادی می کند.
انتخاب بوته مناسب کشت:
گیاهانی که برای کشت انتخاب می شوند باید فاقد هرگونه مریضی بوده و ریشه ای سالم داشته باشند. ریشه توت فرنگی افشان، ظریف و سطحی است که بیشتر در عمق ۲۰ تا ۳۰ سانتی خاک فعالیت می کند.
پیش رس کردن در تونل:
معمولا از روش پیش رس کردن توت فرنگی در خارج از فصل اقلیم هایی که زمستان های ملایم دارند استفاده می شود. این تونل ها با هدف حفظ محصول در برابر باران باعث بد شکل شدن میوه ها می شوند. غالبا از تونل ها برای ارقام بهاره و روز کوتاه استفاده می گردد.
پیش رس کردن در گلخانه:
مطمئن ترین مکان برای پیش رس کردن توت فرنگی، گلخانه ها می باشند. برای این منظور می توان نشاء توت فرنگی را از اواسط تیرماه تا اوایل شهریور در خرانه کشت نمود، بعد از تولید ریشه های قوی در نشاء بوته شروع به تولید ساقه های رونده می کنند. در آبان و آذر ماه بوته ها را به گلخانه منتقل و در فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانتی متری کاشته می شوند.
در آبیاری توت فرنگی کلخانه موضوعی که بسیار مهم است، آبیاری یکنواخت زمین است. به منظور جلوگیری از پوسیدگی میوه ها نیز باید به موقع تهویه کرد و به وسیله حرارت خشک رطوبت را تا میزان زیادی کاهش داد.
آبیاری مناسب توت فرنگی:
به دلیل سطحی بودن ریشه گیاه توت فرنگی نیاز آبی آن ها زیاد است. تامین رطوبت کافی توت فرنگی در تمامی مراحل رشد و بعد از برداشت کمک می کند تا از حداکثر پتانسیل خاک استفاده بشود. همچنین در زمین های شنی، آبیاری مناسب به برداشت حداکثر محصول کمک شایانی می کند.
تغذیه گیاه توت فرنگی:
خاکی مناسب برا کشت توت فرنگی است که غنی از هوموس باشد. برای تامین هوموس خاک کافی است ۲۰ الی ۳۰ تن کود دامی پوسیده، خاک برگ، مقداری گوگرد و کود سبز استفاده بشود. همچنین برای تامین عناصر مورد نیاز قبل از کشت توت فرنگی ۱۰ گرم ازت، ۱۶ گرم پتاس و ۸ گرم فسفر در ابتدای هر فصل و در هرمتر مربع به شکل زیر خاکی استفاده بشود.
عناصر میکرو همانند روی، آهن، منگنز، بر و مس به ازای هر متر مربع به مقدار ۱ تا ۱٫۵ به خاک اضافه گردد. در خاک هایی هم که میزان PH خاک بالا است از محلول پاشی عناصر میکرو و ماکرو به غلظت کمتر از ۴ در هزیار لیتر اول و شهریور برروی برگ ها استفاده بشود.
مراقبت های لازم بعد از کاشت توت فرنگی:
- خاک را به وسیله کاه یا خاک اره بپوشانید تا میوه به طور مستقیم با خاک ارتباطی نداشته باشد. از دیگر مزیت این کار، حفظ رطوبت خاک است.
- حداقل هفته ای یکبار آبیاری به طریق جوی و پشته انجام بگیرد.
- بیماری ها، آفات و علف های هرز نیز به موقع کنترل بشوند.
- ساقه های رونده در زمان فصل رشد قطع بشوند تا از ظریف شدن بوته های مادری جلوگیری بشود.
نکات مهم اصول کاشت توت فرنگی:
- خاکپوش مالچ به جلوگیری از آفات و بیماری های بستر خاک کمک می کند.
- برای جلوگیری از ورود حلزون ها، در اطراف گیاهان سنگ ریزه و پوست تخم مرغ بریزید.
- شته، کنه، سرخرطومی جوانه، زنجره، سن، تریپس و طوقه بر از آفات مهم توت فرنگی به حساب می آیند.
- لکه برگی، بلایت برگ، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه، نماتد از بیماری های مهم و تاثیر گذار بر گیاه توت فرنگی می باشند.
- تهیه نشاء و بذرهای تمیز و سالم از موسسات قابل اطمینان، از عوامل بسیار مهم در عدم بیمار شدن گیاهان می باشد.
جمع بندی
توت فرنگی میوه ای بسیار خوشمزه و پرخاصیت بوده که به صورت وحشی و گلخانه ای کشت می شود. در حال حاضر کشت گلخانه ای این میوه پر طرفدار بسیار رایج شده است. اگر شما هم علاقه زیادی به کشت این میوه بازار طلب دارید کافی است که ارقام و گونه های مختلف را بشناسید. سپس نشاء سالم و یا بذرهای عاری از هرگونه مواد زائد را از موسسات قابل اطمینان تهیه نمایید.
به دست آوردن بوته توت فرنگی لازم مستلزم انتخاب نشاء سالم است. خاک، آب، نور و دما از دیگر موارد مهمی است که به حصول نتیجه کمک زیادی می کند. مهم ترین نکته در اصول کاشت توت فرنگی حفظ رطوبت خاک است، البته این جمله بدان معنا نیست که حجم زیادی از آب را به گیاه و خاک خود وارد نمایید.
