(بذر كاهو – كاهو پيچ – كاهو چينى – كاهو فرانسوى – كاهو بنفش)
بذر كاهو:
بذر كاهو گیاهی یک ساله از خانواده ى گل مینا یا گل آفتابگردان کاسنیان مى باشد. کاهو بیشتر به صورت سبزی پرورش يافته ولی در مواقعی به صورت ساقه یا بذر نیز يافت مى گردد. کاهو برای اولین‌بار توسط مصریان باستان کشت مى شد که آن را از یک علف هرز که دانه‌هایش برای تولید روغن استفاده می‌شد به دست آوردند. کاهو بعدها به روم و یونان نیز پخش شد که آنان نام لاکتوکا آن را خطاب كردند، که کلمه کاهو در انگلیسی از ریشه همین کلمه مى باشد. در سال ۵۰ قبل از میلاد، چندین گونه از آن توصیف شد و کاهو در نوشته‌های قرون وسطی از جملهٔ چندین گیاه نامه پدیدار شده است. در طی قرون ۱۶ تا ۱۸ رشد چندین گونه از آن در اروپا ديده شد، و در اواسط قرن ۱۸میلادی اين نتيجه حاصل شد که می‌توانند آن را در باغات نیز پرورش داده و از آن استفاده كنند. در ابتدا اروپا و آمریکای شمالی بازار اصلى فروش کاهو بوده اند و در اواخر دهه ۱۹۰۰ مصرف آن به صورت جهانی گسترش پيدا كرد.
در اين كاهو برگ ها روی هم پیچیده شده و از نظر شکل مانند کلم پیچ مى باشند .
از این نوع کاهو دو نوع شناخته شده است:
۱ – به نام Butter head که دارای برگ های نرم است
۲ – Orisp head که دارای برگ های شکننده مى باشد مقاومت کاهو پیچ نسبت به سایز انواع کاهو به تغییرات درجه حرارت بیشتر بوده و همچنین دارای ارقام زودرس، متوسط رس و دیر رس است.
نحوه استفاده بذر كاهو:
کاهو بیشتر در سالاد مورد استفاده قرار ميگيرد، اگرچه می‌توان آن را در تعدادی از غذاها همچون سوپ‌ها، ساندویچ‌ها و غیره ديد؛ هم چنین می‌توان آن را سرخ كرد. نوعی از آن را که کاهوی مارچوبه نام دارد و بخاطر ساقه‌اش پرورش می دهند را می‌توان به صورت خام یا پخته به مصرف رساند. کاهو منبع خوبی برای تامين ویتامین آ و پتاسیم دانست، همچنان که منبع اصلی برای دیگر ویتامین‌ها و مواد معدنی مى باشد. برخلاف ویژگی‌های مفید و سودمند، کاهو منبع انواع باکتری، ویروس و انگل‌های قابل شیوع در بین انسان‌ها هم مى باشد به‌علاوه مصرف اصلی آن به عنوان گیاه سبز پربرگ، بهره گیری مذهبی و دارویی بسیاری را در طول قرن‌ها برای انسان‌ها فراهم آورده است.
مواد مغذى كاهو:
باتوجه به نوع، کاهو منبع خوبی از ویتامین آ، ویتامین کا و پتاسیم بوده که ویتامین آ موجود در برگ‌های سبز تیره بیشترین بخش را به مختص خود كرده است همچنین دارای مقادیر زیادی فیبر غذایی، کربوهیدرات، پروتئین و مقدار کمی چربی مى باشد .به غیر از نوع سرد سیری، کاهو حاوی مقادیر بسيار زيادى ویتامین سی، کلسیم، آهن و مس و دیگر مواد معدنی و ویتامین‌ها بوده است که بیشتر در برگ‌ها متمرکز شده است. کاهو به صورت طبیعی حاوی مقادیر زیادی لیتیم نیز مى باشد.
ويژگى هاى بذر كاهو:
-به صورت سبزى پرورش مى يابد
-اولين بار توسط مصريان كشف شده
-بازار اصلى اين گياه در اروپا و آمريكاى شكالى مى باشد
-داراى انواع زود رس و دير رس مى باشد
-منبع بسيارى از ويتامين ها و مواد معدنى بوده است
بذر کاهوی مارچوبه ای یا کاهوی ساقه ای:
ساقه های این گیاه کوتاه و ضخیم مى باشد . این کاهو بیشتر در چین کشت شده است. برگ های آن کوچک مى باشد و گسترش زیادی نمى يابد .کشت این نوع کاهو در دنیا منسوخ شده.
کاهو از نظر فصل کاشت به سه گروه
۱ – کاهوی بهاره
۲ – کاهوی تابستانه و پاییزه
۳ – کاهوی زمستانه
مورد تقسیم بندى قرار گرفته است.
كاهو گیاهی دو ساله و روز بلند و مقاوم به سرما بوده که محصول آن در میانگین دمای ۱۰ درجه سانتی گراد در روز و ۵ درجه سانتی گراد در شب تشکیل شده است. کاهو تا دمای صفر درجه را نیز متحمل مى شود، بنابراین از نظر آب و هوا کاشت کاهو در منطقه خنک هم امكان پذير گشته است .گرما و خشکی باعث شده که گیاهان سریع وارد مرحله گل دهی قرارگيرند و کیفیت خوراکی محصول كم شود. در مناطق گرم، کاهو در پاییز و زمستان كشت مى شود و در مناطق سرد کاهو را در اوایل بهار مى كارند. کاهو می تواند تا دمای صفر درجه سانتی گراد را تحمل كرده و دماهای پایین تر از صفر منجر مى شود که برگ های کاهو در برابر سرما به طرف داخل حالت لوله اى پيدا كند و سطح برگ ها برجسته و تاول مانند می گردد.
(بذر كاهو – كاهو پيچ – كاهو چينى – كاهو فرانسوى – كاهو بنفش)
———-
(فروشگاه آنلاین بهرویش همیار کشاورزان)
