شرایط محیطی مناسب برای پرورش درختان میوه

برای پرورش درختان میوه باید نکاتی را رعایت کرد. از جمله اینکه این درختان معمولا پیوندی هستند یعنی یک گیاه با میوه خوب و مشخصات مورد نظر ما روی یک گیاه دیگر که ریشه های قوی دارد یا بومی منطقه ماست پیوند زده می شود تا خصوصیات مورد نظر ما از نظر مثلا میوه خوب یا آفات کمتر یا … در کنار ریشه‌های قوی برای ما تجلی پیدا بکند.

پرورش درختان میوه از جمله سیب :

سیب از درختان مناطق معتدله به شمار می رود و زمستان نسبتا سرد و تابستان نسبتا خنک را می پسندد. دمای پایین زمستان را تا ۴۰- درجه سانتیگراد تحمل می کند. خاکهای مرطوب و زهکش نامطلوب را تا حدودی تحمل میکند. خاکهای شنی لومی عمیق با PH متمایل به اسیدی (۶٫۵ تا ۶٫۸) را می پسندد. در پرورش درختان میوه مخصوصا درخت سیب از شرایطی باید پیروی کرد که مواردی را در این بخش عنوان کردیم.

پرورش درختان میوه گلابی :

گلابی جزو درختان معتدله بوده و زمستان نسبتا سرد و تابستان نسبتا گرم و خشک برای پرورش آن مناسبند. مقاومت آن به دمای پایین زمستان از سیب کمتر بوده و تا ۳۰ – را تحمل می کند. مناسبترین دما برای پرورش آن دماهای بین ۲۵ تا ۲۷ درجه سانتیگراد می باشد. به خاکهای مرطوب و سنگین تحمل زیادی داشته و شرایط خشک را نیز تا حدودی تحمل می کند. خاکهای شنی لومی عمیق با PH کمتر از ۷ را می پسندد.

پرورش درختان میوه گیلاس و آلبالو :

گیلاس و آلبالو جزو میوه های مناطق معتدله بوده و نیاز به زمستان نسبتا سرد و تابستان خشک و خنک دارند. تابستان گرم برای آنها مناسب نبوده و موجب افزایش میوه های دوقلو می شود. مناطقی که دارای بارش های تابستانه بویژه در اواخر فصل رشد و به هنگام برداشت هستند، برای کاشت این درختان مناسب نمی باشد چون موجب ترک خوردگی میوه های آنها می گردد. گیلاس سرمای زمستانه را تا حدود ۲۵- درجه سانتیگراد تحمل می کند. مقاومت آلبالو به دمای پایین زمستان کمی بیشتر از گیلاس است. به رطوبت بالای خاک حساسند و خاک بایستی دارای تهویه و زهکشی مناسب باشد. آلبالو در مقایسه با گیلاس شرایط مرطوب خاکی را بهتر تحمل می کند.

مرکبات :

مرکبات جزو میوه های نیمه گرمسیری بوده و دمای پایین را بسته به گونه از۴- تا ۱۰- درجه سانتیگراد تحمل می کنند. البته برخی از آنها مثل نارنج سه برگ تا ۲۰ – درجه را نیز تحمل می کند. دمای مناسب برای پرورش مرکبات در مناطق مرطوب بین ۲۸ تا ۳۰ و در مناطق خشک بین ۱۵ تا ۲۲ درجه سانتیگراد می باشد. دماهای بالاتر از ۳۵ درجه باعث ریزش گلها و میوه های آنها می گردد. در مراحل نمو و رسیدن میوه ها، هوای گرم و مرطوب را می پسندند. به رطوبت کافی در خاک نیاز دارند و مناسبترین خاکها برای آنها، خاکهای شنی، شنی لومی و لومی با PH حدود ۶ تا ۷٫۵ برای آنها مناسب می باشد.

گردو :

از میوه های معتدله به شمار می رود و دمای پایین زمستان را تا ۱۱- درجه تحمل می کند ولی در بهار و با شروع رشد، دماهای کمتر از ۲- درجه سانتیگراد به آن آسیب می رساند. به دماهای بالا در طی فصل رشد حساس بوده و دماهای بالاتر از ۳۸ درجه باعث آفتاب سوختگی پوسته سبز و چروکیدگی مغز آن می گردد. دمای پایین فصل رشد نیز برای آن مناسب نبوده و باعث می شود که مغز به خوبی پر نشده و همچنین رسیدن میوه به تاخیر می افتد. رطوبت پایین و هوای خشک در طی فصل رشد باعث عدم پر شدن مغز می شود. گردو به خاک های با PH بالا ، آهکی و شور حساسیت بالایی داشته و مناسبترین PH برای آن حدود خنثی (۶ تا ۷) می باشد.

بادام :

بادام جزو میوه های معتدله بوده و تحمل متوسطی به سرمای زمستانه دارد و تا ۲۰- درجه زیر صفر را تحمل می کند ولی به سرمای دیررس بهاره خیلی حساس می باشد. بهترین مناطق برای کاشت آن، مناطقی با زمستان ملایم و تابستان گرم و خشک می باشد. شیب های جنوبی برای کاشت بادام مناسب هستند البته در مناطقی که دارای سرمای دیررس بهاره هستند، آن را در شیبهای شمالی می کارند. تحمل آن به خشکی بالا بوده ولی برای داشتن محصول مناسب بهتر است که آن را آبیاری کرد. بادام نیاز به خاکهای سبک و با زهکش مناسب دارد. مقاومت خوبی به خاکهای آهکی داشته و میزان بالای بُر و کلر را تحمل می کند.

انار :

انار جزو میوه های نیمه گرمسیری بوده و سرمای زمستان را تا۱۲ – درجه سانتیگراد تحمل می کند. دماهای کمتر از۱۵- درجه در زمستان باعث خشک شدن شاخه های آن می شود. مناطق با زمستان های ملایم و تابستان های گرم و خشک مناطق مناسبی برای پرورش آن به شمار می روند. به سرمای دیررس بهاره حساس بوده و گلهای آن خسارت زیادی دیده و محصول به شدت پایین می آید. همچنین سرمای زودرس پاییزه به ویژه اگر همراه با بارندگی باشد، باعث ترک خوردن میوه ها می گردد. انار مقاومت متوسطی به شوری و خاکهای آهکی دارد. بهترین خاکها برای پرورش آن، خاکهای شنی رسی و یا شنی لومی با زهکش مناسب می باشد. خاکهای سنگین بافت و مرطوب با زهکش نامناسب موجب پوسیدگی طوقه آن می شود. به کم آبی مقاوم بوده ولی آبیاری برای بدست آوردن محصول کافی لازم می باشد. البته توجه شود که آبیاری بیش از حد در اواخر دوره رشد موجب ترکیدن میوه ها می گردد.

پرورش درختان میوه خربزه درختی یا پاپایا :

از میوه های گرمسیری بوده و به یخبندان فوق العاده حساس است. هوای گرم و فصل رشد طولانی را می پسندد. چنانچه دما به کمتر از ۱۲ درجه برسد، رشد و عملکرد آن به شدت کاهش می یابد. دمای مطلوب برای رشد و نمو آن حدود ۲۱ تا ۳۲ درجه می باشد. مقدار کل مواد جامد محلول در میوه هایی که در شرایط سرد سال رشد می کنند، کمتر می باشد. دما در اندازه نهایی میوه تاثیر بسزایی دارد. در طیف وسیعی از خاکها رشد می کند. به زهکش بسیار حساس بوده و زهکشی ضعیف باعث پوسیدگی ریشه های آن می شود. خاکهای لومی شنی برای پرورش آن مناسبترین خاکها هستند. PH بین ۵ تا ۷ را می پسندد و بسته به نوع رقم می تواند حساس و یا متحمل به شوری باشد. رشد اولیه نهال آن از حساسترین مراحل زندگی آنست. تنش خشکی باعث ریزش برگهای پیر و ایجاد میوه های کوچک و ضعیف می شود. غرقاب شدن باعث زرد شدن برگها و پوسیدگی ریشه ها می شود.

زردآلو:

زردآلو از میوه های معتدله بوده که تا ۲۵- درجه سانتیگراد را در زمستان تحمل می کند. بهترین مناطق برای کاشت آن، مناطق با زمستان های معتدل و تابستان های گرم و خشک و زمین های با شیب ملایم می باشد. زردآلو به خشکی و خاکهای آهکی نسبتا متحمل بوده ولی برای بدست آوردن محصول اقتصادی بایستی آبیاری انجام گیرد و در خاکهای با PH خنثی کشت گردد. به سرمای دیررس بهاره خیلی حساس بوده و بایستی در مناطقی که خطر سرمای دیررس بهاره وجود ندارد، کشت گردد. به خاکهای سنگین بافت و با زهکش نامناسب خیلی حساس است.