کاشت آفتابگردان

(کاشت آفتابگردان – ویژگی های آفتابگردان – مراحل رشد آفتابگردان – کنترل آفات و بیماری های مزرعه ی آفتاب گردان)

کاشت آفتابگردان

به منظور کاشت آفتابگردان باید مسائل زیادی را در نظر گرفت از جمله باید در نظر داشت زمانی میتوان بذر آفتاب گردان را کاشت که دمای عمق ۱۰ سانتی متری خاک بستر به ۱۰ درجه برسد، که به طور معمول این دما با میانگین دمایی شب  و روز بین ۱۲ تا ۱۵ درجه محاسبه می گردد. درباره ی کاشت بهاره باید در نظر داشت که باید بذر در اسفند تا اردیبهشت کاشته شود، اما در مورد کاشت تابستانه باید حداکثر تا تیر ماه کاشت صورت گرفته باشد و معمولا برای کشت تابستانه از انواع ارقام زود رس استفاده می شود و باید کشت حداقل ۱۲۰ روز پیش از اولین یخبندان صورت گیرد. در مناطق گرم مانند جنوب کشور کشت آفتابگردان در فصل پاییز و یا اواخر بهمن و اوایل اسفند انجام می شود. آماده سازی خاک بستر یکی از مهم ترین مراحل کاشت آفتاب گردان است که تاثیر بسیار زیادی بر مراحل رشد گیاه دارد.

به طور کلی یهترین روش کاشت آفتابگردان روش ردیفی می باشد زیرا از طریق این روش به آسانی میتوان علف های هرز را کنترل نمود.

 از مهم ترین این فعالیت های می توان به موارد زیر اشاره نمود :

• حفظ رطوبت خاک
• جلو گیری از فرسایش خاک
• کنترل علف های هرز

از خصوصیات خاک مناسب برای کاشت آفتاب گردان میتوان به موارد زیر اشاره نمود:

• خاک بستر حاصلخیز باشد و عمیق
• دارای بافت متوسط(لومی) باشد
• زهکشی مناسب
• عاری از سنگ و مواد اضافه
• عدم شوری خاک
• دارا بودن مواد آلی بالای ۱٪

ویژگی های آفتابگردان

• از مهم ترین ویژگی های آفتابگردان می توان به موارد زیر اشاره نمود:
• یکی از مهم ترین گیاهان روغنی در دنیا
• از خانواده ی گل ستارگان
• گیاهی یک ساله
• دارای دو نوع ریشه ی فرعی و اصلی
• ۲۰ تا ۴۰ عدد برگ در هر بوته
• دارای ساقه ی تک شاخه یا چند شاخه
• دارای دو نوع گل در گل آذین(گل های زبانه ای با شعاعی که عقیم هستند و فقط وظیفه ی جذب حشرات را بر عهده دارند و گل های مرکزی که در تولید دانه نقش دارند
• دگر گرده افشان

مراحل رشد آفتابگردان

بنا به شرایط محیطی مراحل رشد آفتابگردان در رقم روغنی ۹۰تا ۱۲۰ روز و در ارقام آجیلی ۱۱۰ تا ۱۴۵ روز است. به طور کلی مراحب رشد آفتابگران به دو مرحله ی رویشی و زایشی تقسیم شده است.

مراحل رویشی شامل سبز شدن، ظهور بزگ وستاره ای می باشد.

مراحل زایشی شامل ستاره ای، غنچه دهی، شروع گل، پایان گل، پر شدن دانه و رسیدگی می باشد.

ارقام آفتابگردان

ارقام آفتابگردان به دو نوع کلی هیبرید و گرده افشان تقسیم می شود.

از خصوصیات رقم هیبرید می توان یکنواخت تر، مقاوم به بیماری، پاکوتاه، دارای عملکرد بیشتراشاره نمود.

به طور کلی از ویژگی های یک آفتابگردان مناسب  می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• پر محصول
• پا کوتاه
• دارای زاویه ی طبق مناسب
• مقاوم به بیماری ها
• مقاوم به تنش
• درصد روغن بالا
• طبق تخت

رقم گرده افشان

از جمله ارقام گرده افشان میتوان به آرماویرسکی، رکورد، پروگرس اشاره نمود . ارقام گرده افشان دارای غیر یکنواختی ژنتیکی از نظر ظاهری می باشد که این غیر یکنواختی در مواردی مانند ارتفاع بوته، قطر طبق، وزن دانه و گلدهی و رسیدن غیر همزمان مشاهده می شود، این درحالی است که به دلیل دارا بودن ترکیبی از ژنوتیپهای مختلف در شرایط محیطی متفاوت سازگاری بالا تری دارند و به همان نسبت دارای قدرت تحمل بالاتری نیز می باشند، همین مسئله موجب گردیده تا این رقم به منظور کاشت دیم مناسب باشد.

کنترل آفات و بیماری های مزرعه ی آفتاب گردان

به طور کلی آفاتی که به آفتابگردان آسیب می رسانند به چهار گروه اصلی تقسیم می شوند:

• آفات ریشه
• آفات ساقه و برگ
• آفات دانه و طبق
• آفات انباری

میتوان گفت که آفات و مخصوصا لاروهایی که از ساقه و طبق آفتابگردان تغذیه می کنند که  آنها زمینه را برای عوامل بیماری زا بوجود می آورند. دانه های آفتابگردان روغنی را نمی توان در انبار نگه داری کرد و بهترین کار برای آفتابگردان آجیلی این است که به زودی به بازار مصرف منیقل شود زیرا در صورت نگهداری آنها به مدت طولانی کیفیت آن به شکب چشمگیری کاهش پیدا می کند.

 کنترل آفات و بیماری های مزرعه ی آفتاب گردان(انواع آفات ریشه)

• کرم های مفتولی : کرم های قهوه ای رنگ که ۲ تا ۵ سانتی متر از ریشه بذر یا گیاهچه را تغذیه م کند و به پژمردگی آن می شود.

روش کنترل:

ضد عفونی بذریا سم پاشی با حشره کش مناسب.

• کرم های طوقه بر: لاروهای این آفت در شب بوته های جوان را از ناحیه ی طوقه در زیر خاک و یا روی خاک قطع می کنند.

روش کنترل:

استفاده از طعمه ی مسموم در پای ریشه.

• سرخرطومی: از ساقه تغذیه می کنند و در آن تونل ایجاد کرده و باعث شکستگی آن می شوند.

روش کنترل:

استفاه از سموم توصیه شده قبل از نقوذ لارو، شخم پاییزه.

• تریپس ها:تغذیه از بافت های جوان با افزایش تغذیه باعث پیچش برگ ها می شوند.

روش کنترل:

در صورت شدت آلودگی در ابتدای رویش استفاده از سموم حشره کش مناسب توصیه می شود. از بین بردن علف های هرز نیز میتوان به کاهش خسارت آفت کمک کند.

• پروانه ی دانه خوار آفتابگردان: لارو ها از دانه ها و گل ها و درادامه از دانه ها تغذیه می کنند.

روش کنترل:

شخم زمستانه، کنترل با سموم حشره کشدر دو نوبت هم زمان با تشکیل گل و ۱۰ روز بعد از آن.

• پرندگان:پرندگان از گیاهچه تغذیه می کنند خصوصا در مرحله گلدهی و دانه بندی باعث خشارت شدید به محصول می شوند.

روش کنترل:

استفاده از وسایل صوتی(گنجشک پران)، کشت در سطوح بالا.

(کاشت آفتابگردان – ویژگی های آفتابگردان – مراحل رشد آفتابگردان – کنترل آفات و بیماری های مزرعه ی آفتاب گردان)

(فروشگاه آنلاین بهرویش همیار کشاورزان)