(کود دهی در باغات – کود دهی زمستانه – پخش سطحی کود – روش چال کود – محلول پاشی زمستانه باغات)
کود دهی در باغات
به طور کلی برای کود دهی در باغات باید ترکیبی از کود های شیمیایی و دامی با یکدیگر مورد استفاده قرارگیرند. شرایط جذب عناصر شیمیایی در درختان توسط کودهای حیوانی فراهم می‌شود. نکته قابل ذکر در کود دهی باغات این است که تمام نیاز گیاه توسط کود حیوانی برطرف نشده و این کمبود باید توسط کودهای شیمیایی برطرف گردد. استفاده از کودهای شیمیایی به تنهایی حاصلخیزی خاک را از بین برده وخاک دیگر حالت اسفنجی نخواهد داشت و شرایط جذب در خاک نیز مختل می شود. میزان استفاده از کودهای شیمیایی و حیوانی مورد نیاز برای هر درخت باید توسط کارشناسان مربوطه تعیین گردد. بنا به توصیه کارشناسان هر سه سال یک بار باید از کود حیوانی به میزان ۲۰ تا ۳۰ تن در هکتار استفاده شود.
کود دهی زمستانه
یکی از مهمترین اصول در باغداری، کود دهی زمستانه می باشد. درختان مثمر و درختانی که سال آوری دارند نیاز شدیدی به کود دهی زمستانه دارند. بهترین زمان برای تغذیه و اصلاح خاک فصل زمستان می باشد. علت این امر خواب بودن ریشه های درختان در فصل زمستان می باشد.
کود دهی زمستانه شامل مصرف کودهای زیر می باشد:
- کودهای فسفره
- کودهای پتاسه
- ریزمغذی‌ها
- کود دامی
کود دهی زمستانه درختان به دو صورت انجام می گیرد:
- پخش سطحی کود
- چالکود
پخش سطحی کود
روش پخش سطحی کود روشی مناسب بوده و دارای هزینه کمی می باشد. برای پخش سطحی کود در ناحیه آبچکان درخت به صورت نواری دور تا دور درخت را پابیل کرده و خاک آن برگردانده می شود. سپس ترکیبی از کودهای دامی و شیمیایی در ناحیه آبچکان درخت قرار داده می شود و با خاک مخلوط می گیرد.
لازم به ذکر است که روش پخش سطحی کود دارای معایبی نیز بوده که به صورت زیر می باشد:
- عناصری مانند فسفر در خاک تثبیت شده و گیاه نمی‌تواند از آن استفاده نماید.
- بر اثر بارندگی های شدید روان آبهای ایجاد می شود. کودی که توسط این روان آبها به درختان داده می‌شود از دسترس گیاه خارج می شود و مورد استفاده گیاه قرار نگرفته و وارد آبهای زیرزمینی می‌شود.
- در جاهایی که فاصله درختان زیاد باشد، علفهای هرز زیادی بین درختان رشد می کنند. در نتیجه کود داده شده صرف تغذیه علف های هرز نیز می شود وعلفهای هرز می‌توانند با درختان برای جذب مواد غذایی به رقابت بپردازند.
بر اساس موارد گفته شده در بالا می توان نتیجه گرفت که روش چال کود مناسب تر از روش پخش سطحی می باشد.
روش چال کود
روش چال کود در مورد عناصر غذایی غیر متحرک مانند کودهای محتوای فسفر و عناصر کم مصرف مهم می‌باشد. در روش چال کود بسته به اندازه درخت تعدادی چاله (بین ۲ تا ۴ چاله) در اطراف درخت حفر کرده و با ترکیبی از کودهای دامی و شیمیایی پر می گردد. لازم به ذکر است که کود دامی باید از پوسیدگی مناسبی برخوردار باشد.
روش چال کود دارای ویژگی های زیر می باشد:
- بالا رفتن کارایی کودها
- کاهش مقدار مصرف کودها
- افزایش بازده اقتصادی در مصرف کود
تاثیر جایگذاری صحیح کود (چال کود) به دو عامل زیر بستگی دارد:
- عکس العمل گیاه
- برهم کنش کود
غلظت موضعی عناصر غذایی در روش چال کود نسبت به روش پخش سطحی بیشتر می باشد. در روش چال کود کود با حجم کمی از خاک مخلوط می شود در حالی که در روش‌های دیگر کود با تمام خاک مخلوط می‌شود. در نتیجه در روش چال کود سطح تماس کم ریشه‌های توسعه نیافته گیاه با غلظت موضعی زیاد عناصرغذایی جبران می‌شود. به طور کلی برای ایجاد شرایط مناسب در جذب کود بهتر است پس از پر کردن چال کود ها یک نوبت آبیاری صورت گیرد.
محلول پاشی زمستانه باغات
مهم ترین زمان برای محلول پاشی باغات در اواخر اسفند ماه یعنی همزمان با مرحله تورم جوانه ها می باشد. به طور کلی عناصر ضروری برای محلول پاشی زمستانه باغات عناصری هستند که در گرده افشانی و عمل تلقیح تأثیر مستقیم و تعیین کننده‌ای دارند.
محلول پاشی زمستانه باغات دارای مزایای زیر می باشد:
- افزایش تعداد جوانه های گل
- کاهش ریزش گل ها
- افزایش مقاومت به تنش سرما زدگی
- افزایش مقاومت به بیماری های قارچی و باکتریایی مانند آتشک سیب و گلابی
(کود دهی در باغات – کود دهی زمستانه – پخش سطحی کود – روش چال کود – محلول پاشی زمستانه باغات)
(فروشگاه آنلاین بهرویش همیار کشاورزان)